به نام او که در من میخروشد
گرچه شعر تعبیری است از واژه های افسار
گریخته،جاری و بی انتها که منظم کنارهم
قرارگرفته اند و تفسیر و به نثر درآوردن آن ها
هرقلمی را به ستوه درمی آورد،همچنان که این
تحفه ی چینی سررشته ای از شعر پارس ندارد
وذهن خسته ی من دراین راه تنهاست!اما این
قصیده ی شور انگیز و پر از تلمیح شاعر خفته بر
زمان پارس ((سنایی غزنوی)) به نام ((چهار گوهر
شریعت)) که در صد وشش بیت سروده شده
است و به قول استاد شفیعی کدکنی:
((به دشواری می توان در تاریخ شعر پارسی،اثری
یافت که دلیرانه تر از این قصیده رویاروی مظالم
حکام عصر ایستادگی کرده باشد.در مجموع این
قصیده مروری است بر کل اندیشه های
اجتماعی،سیاسی،مذهبی،عرفانی،اخلاقی
سنایی و می توان آن را جوهر سنایی دانست.))
برای مشاهده و استفاده ی کامل از متن ثبت نام کنید
روحانی مچکریم
